گزارشی از عزاداری ارامنه

در ضلع غربى میدان هفتم تیر، چادرى برپا شده است. تن سرد آسفالت خیابان را با فرش‌هاى ماشینى دستباف مفروش کرده‌اند. گوشه‌اى از چادر سماور بزرگى روى میز گذاشته و به عزاداران چاى می‌دهند. طى سه روز نخست دهه محرم، داربست بالا می‌رود و چادر برزنتى بر پا می‌شود. بیش از ??? عزادار اقلیت‌هاى مذهبى مسیحى و زرتشتى، زیر چادر هیأت ثارالله گرد هم می‌آیند و در عزادارى سالار شهیدان به سینه‌زنى می‌پردازند.

«ادموند طوفانیان» یکى از مؤسسان و بانیان این تکیه می‌گوید: «در سال‌هاى گذشته، جوانان و نوجوانان ارمنى به اتفاق دوستان مسلمانشان به هیأت‌هاى مذهبى مسلمانان می‌رفتند. آنان در دسته‌ها و تکایاى شیعیان سینه‌زنى می‌کردند و بسیارى از اعضاى هیأت نمی‌دانستند که جوان مسیحى کاتولیکى در کنارشان براى امام آنها سوگوارى می‌کند. در سال ???? باخبر شدیم که حدود چهارصد نفر از جوانان ارامنه در این مراسم شرکت می‌کنند. از همان سال بر آن شدیم هیأتى راه بیندازیم و خیل جوانان مسیحى علاقه‌مند به شیعیان و امامشان را گردهم آوریم».

وى در خصوص مشکلات این طرح می‌گوید: «ابتدا طرح ما موارد ابهام زیادى بین جامعه ارامنه و حتى مسلمانان به وجود آورد. پس از توجیه آنان در خصوص اهداف راه‌اندازى هیأت، تکیه ثارالله را در مرکز شهر برپا کردیم».

وى در خصوص استقبال مردم می‌افزاید: خیلى از مسلمانان پس از شنیدن این خبر خوشحال شده و براى تأسیس هیأت، تمایل نشان دادند». نکته جالب توجه در برگزارى مراسم عزادارى این هیأت، حضور واعظ مسلمان است. معمولاً وعاظى به این هیأت دعوت می‌شوند که به شرح فرهنگ عاشورا و اهداف انسانى امام حسین(ع) می‌پردازند. برگزارى مراسم، مانند مسلمانان است. مداح، نوحه می‌خواند و جمعیت زیادى که زیر چادر گرد هم آمده‌اند، پس از سینه‌زنى، زمانى که میدان هفتم تیر در مرکز شهر ازدحام خود را از دست داده، به شکل دسته عزادار از چادر بیرون می‌آیند. جمعى از عزاداران در بیرون چادر به انتظار ایستاده‌اند. جوان بلندقامتى که علامت را به دوش می‌کشد، بى‌قرار دست بر طاق شال‌ها می‌کشد. نوجوانان کتل‌ها و پرچم‌ها را برمی‌گیرند و چند گام پیشتر می‌ایستند. هر سال بر تعداد مشتاقان امام حسین(ع) افزوده می‌شود. در این بین که جمعیت داخل چادر، سینه‌زنى و نوحه‌خوانى جمعى را آغاز کرده‌اند، با هم‌آویى تک‌خوان از چادر بیرون می‌آیند و در صفوفى منظم راهشان را در خیابان بهار شیراز، مرکز اقلیت‌هاى دینى، پیش می‌گیرند. زنان نیز در پى دسته روانند و سینه زنان با هیأت حرکت می‌کنند. پس از مراجعت دسته به هیأت ثارالله عزاداران نذورات هموطنان مسیحى‌شان را میل می‌کنند.

طوفانیان در این‌باره می‌گوید: «چاى، قند، برنج، گوشت و کلیه هزینه‌هاى هیأت را مسیحیان علاقه‌مند به امام حسین(ع) نذر می‌کنند. از سال ???? نام هیأت را در لیست تکایاى عزادارى تهران ثبت کرده‌ایم و هر سال بر تعداد عزاداران افزوده می‌شود. آمار پراکنده نشان از حضور جمعیت ??? نفره از ارامنه دارد».

نکته حائز اهمیت، حضور مسلمانان در کنار پیروان سایر ادیان است. حتى برخى نمی‌دانند دوستان عزادار کنارشان اقلیت‌هاى مذهبى هستند. او می‌گوید: «با نهادینه کردن فرهنگ عاشورا به عنوان آزادگى و انسانیت، هیچ اختلافى بین مذاهب وجود نخواهد داشت. ما خوشحالیم که فرزندانمان، فرهنگ آزادمردى و پایبندى به عقاید را بیاموزند، امام حسین(ع) در این زمینه یک الگو است». پس از نوحه‌خوانى‌ها به زبان فارسى و صرف شام و چاى، دست‌ها بالا می‌رود. این بار به زبان ارمنى دعا می‌خوانند. از چهره‌هاشان پیداست که براى قبولى عزادارى و عباداتشان و نیاز تمام نیازمندان، دعا می‌کنند.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد